kurumlu gururlu

См. также в других словарях:

• gururlu — sf. 1) Kendi kişiliğine önem veren, onurlu, mağrur 2) Kurumlu, çalımlı 3) Kibirli …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kasıntısız — sf. 1) Kasıntısı olmayan 2) mec. Büyüklenmeyen, kurumlu, gururlu davranmayan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• mağrur — sf., Ar. maġrūr Kurumlu, gururlu, kibirli, kendini beğenmiş İdris bir imparator gibi mağrurdu. S. F. Abasıyanık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• alımlı — sf. 1) Alımı olan, çekici, cazibeli, albenili, cazip Hepsi, bu gelinler gibi nazlı, süslü ve alımlı hanımlar. A. Ş. Hisar 2) Kurumlu, çalımlı, gururlu Birleşik Sözler alımlı çalımlı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• azametli — sf. 1) Ulu, çok büyük 2) Gururlu 3) Görkemli, heybetli 4) Debdebeli 5) Çalımlı, kurumlu Hatta biraz da azametli, kibirli muamelesi bana epeyce garip görünmüştü doğrusu. Y. K. Karaosmanoğlu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kasıntılı — sf. 1) Kasıntısı olan 2) mec. Büyüklenen, kurumlu, kibirli, gururlu …   Çağatay Osmanlı Sözlük